آیه 26 سوره نجم

وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّماواتِ لا تُغْنِي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلاَّ مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَرْضى‌ «26»

وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّماواتِ‌: و چه بسيار از ملائكه در آسمانها كه مشركان اميد دارند به شفاعت آنها، لا تُغْنِي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً: فايده ندهد شفاعت آنان چيزى را، إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ‌: مگر بعد از آنكه فرمان دهد خداى تعالى در شفاعت، لِمَنْ يَشاءُ وَ يَرْضى‌: براى هر كه مى‌خواهد از ملائكه كه شفاعت نمايند و راضى باشد، يعنى مصلحت بيند او را براى شفيع شدن يا مشفع گشتن؛ و هرگاه ملائكه با وجود علوّ رفعت و مزيت تقرب و كثرت ايشان در سماوات، بدون اذن او سبحانه رتبه شفاعت نداشته باشند اگرچه تماما شفاعت كنند، پس چگونه بتان كه در نهايت پستى و حقارتند استحقاق شفاعت داشته باشند.

أَ لَكُمُ الذَّكَرُ وَ لَهُ الْأُنْثى‌ «21» تِلْكَ إِذاً قِسْمَةٌ ضِيزى‌ «22» إِنْ هِيَ إِلاَّ أَسْماءٌ سَمَّيْتُمُوها أَنْتُمْ وَ آباؤُكُمْ ما أَنْزَلَ اللَّهُ بِها مِنْ سُلْطانٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ ما تَهْوَى الْأَنْفُسُ وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدى‌ «23» أَمْ لِلْإِنْسانِ ما تَمَنَّى «24» فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَ الْأُولى‌ «25»

وَ كَمْ مِنْ مَلَكٍ فِي السَّماواتِ لا تُغْنِي شَفاعَتُهُمْ شَيْئاً إِلاَّ مِنْ بَعْدِ أَنْ يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَرْضى‌ «26» إِنَّ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنْثى‌ «27» وَ ما لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنَّ الظَّنَّ لا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئاً «28» فَأَعْرِضْ عَنْ مَنْ تَوَلَّى عَنْ ذِكْرِنا وَ لَمْ يُرِدْ إِلاَّ الْحَياةَ الدُّنْيا «29» ذلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدى‌ (30)

جلد 5 صفحه 89

ترجمه‌

آيا براى شما ذكور و براى او اناث است‌

اين در اين هنگام قسمتى ناروا و دور از عدالت است‌

نيستند آنها جز اسمهائى كه نام نهاده‌ايد آنها را شما و پدرانتان نفرستاده است خدا بر آن هيچ دليلى پيروى نميكنند مگر گمان و آنچه را كه ميل دارد نفسها و ميخواهد دلهاشان و بتحقيق آمد آنها را از جانب پروردگارشان موجبات هدايت‌

آيا براى انسان است آنچه آرزو كند

پس مر خدا را است آخرت و دنيا

و چه بسا از فرشتگانند در آسمانها كه فائده ندارد شفاعتشان چيزى مگر بعد از آنكه اذن دهد خدا به هر كه بخواهد و به پسندد

همانا آنانكه ايمان نميآورند بآخرت نام مى‌نهند فرشتگان را مانند نام نهادن براى دختران‌

و نيست براى آنها بآن هيچ دانش و يقينى پيروى نميكنند مگر گمان را و همانا گمان بى‌نياز نميكند از حقيقت و واقع چيزى را

پس روى بگردان از آنكه رو گردان شد از ياد ما و نخواست مگر زندگانى دنيا را

اينست بهره و نهايت وسعشان از علم و دانش همانا پروردگار تو داناتر است بآنكه گمراه شد از راه او و او داناتر است بآنكه هدايت يافت.

تفسير

در آيات سابقه اشاره شد كه مشركين عرب بتهائى داشتند كه عبادت ميكردند آنها را براى تقرّب بخدا بعنوان آنكه مصوّر بصور ملائكه كه دختران خدايند ميباشند و براى آنها اسمائى از اسماء خدا و غير آن مشتق نموده آنانرا بآن نامها ميخواندند مانند لات كه گفته شده مشتق از اللّه است و عزّى كه مشتق از عزيز و تأنيث أعزّ است و منات كه مشتق از منئه و بمعناى قربانگاه است چون در كنار آن قربانى مينمودند چنانچه در منى قربانى ميشود و باين اسم خوانده شده و اين اسماء بملاحظه وجود علامت تأنيث در آنها مناسب با دختران است لذا خداوند علاوه بر طعن سابق در اين آيات بآنها طعنه زده كه شما با آنكه از دختران ننگ و عار داريد چگونه براى خودتان پسران را اختيار نموديد و براى خدا دختران را الحقّ تقسيم نارواى جائرانه و برخلاف عدالتى كرديد كه قسمت خدا را از فرزند دختر و سهم خودتان را پسر قرار داديد ولى چيزى كه هست آنستكه آنچه شما تصوّر نموده‌ايد فقط در عالم خيال شما مصوّر شده و آنچه اعتقاد نموده‌ايد در

جلد 5 صفحه 90

خارج واقعى ندارد خدا نه پسر دارد نه دختر و ملائكه نه دخترند و نه باين هياكل و اين بتها نه لايق پرستشند و نه پرستش آنها مقرّب بخدا است اينها فقط نامهائى هستند كه شما و پدرانتان جعل نموده‌ايد بخيال خودتان بدون آنكه دليل و برهانى از طرف خداوند براى آن نازل يا از عقل بآن حاكم شده باشد و متابعت و پيروى نميكنند مشركين مگر گمان باطل ناشى از تقليد پدران و هواى نفس خودشان را با آنكه هدايت الهيه و راهنماى حقيقى از طرف پروردگارشان كه قرآن مجيد و پيغمبر خاتم باشد براى ارائه حق و حقيقت بآنها آمده است ولى از احكام آندو سرپيچى مينمايند آيا تصوّر ميكنند آنچه دلخواه انسان باشد و آرزوى آنرا داشته باشد در خارج تحقّق پيدا ميكند آيا عبادت بت مقرّب بخدا ميشود و بتها قادر بر شفاعت آنها ميشوند و ببهشت ميروند نه چنين است اختيار امور دنيا و آخرت با خدا است بهر كس هر چه بخواهد ميدهد و كسيرا حق چون و چرا نيست چه بسيار از ملائكه هستند در آسمانها كه حق شفاعت از كسى ندارند و شفاعت آنها بهيچ وجه مفيد نيست بر فرض شفاعت كنند مگر خدا بخواهد بيكى از آنها اذن شفاعت دهد و به‌پسندد او را براى اين مقام يا مگر خدا بخواهد ملائكه از كسى شفاعت كنند و راضى شود از او بايمان و محبّت اهل بيت پس چگونه ممكن است ملائكه شفاعت نمايند از كسانيكه براى خدا شريك قرار دادند در ستايش و پرستش اينها كه ايمان كامل و اعتقاد يقينى بآخرت ندارند و ميگويند بعد از مردن و خاك شدن چگونه ما دو مرتبه زنده ميشويم و از اوضاع و احوال آن عالم بى‌خبرند چگونه براى ملائكه اسم‌گذارى مينمايند بأسمائى كه مناسب با زنان است و ميگويند دختران خدايند اينها علم و دانش ندارند قول و فعلشان از روى معرفت و يقين نيست لذا ميگويند بر فرض قيامتى باشد بتها از ما شفاعت ميكنند و در اين عقائد پيروى از گمان و مظنّه مينمايند و گمان هيچگاه جاى يقين را نميگيرد و حقائق اشياء را جز بعلم نتوان ادراك نمود از دعوت و اصرار بر هدايت اين قبيل اشخاص كه بكلّى از ياد خدا غافل و منهمك در لذائذ دنيا شده‌اند بايد صرف نظر نمود مقدار و مبلغ علم و دانش آنها همين است كه مانند حيوانات‌

جلد 5 صفحه 91

بخورند و بنوشند و از آتيه خود بى‌خبر باشند خدا بهتر ميداند و ميشناسد گمراهانى را كه قابل هدايت نيستند و كسانيرا كه هستند اگر بخواهد آنها را هدايت ميفرمايد وظيفه پيغمبر فقط ابلاغ است كه بعمل آمده خداوند هم در دنيا يا آخرت بدكارانرا بجزاى اعمال و عقائدشان خواهد رسانيد و السلام على من اتّبع الهدى.

وَ كَم‌ مِن‌ مَلَك‌ٍ فِي‌ السَّماوات‌ِ لا تُغنِي‌ شَفاعَتُهُم‌ شَيئاً إِلاّ مِن‌ بَعدِ أَن‌ يَأذَن‌َ اللّه‌ُ لِمَن‌ يَشاءُ وَ يَرضي‌ «26»

و چه‌ بسيار ‌از‌ ملائكه‌ ‌در‌ آسمانها هستند ‌که‌ بي‌نياز نمي‌كند شفاعت‌ ‌آنها‌ شيئي‌ ‌را‌ مگر ‌از‌ ‌بعد‌ اينكه‌ خداوند اذن‌ و اجازه‌ دهد و رضايت‌ داشته‌ ‌باشد‌.

مسئله شفاعت‌ ‌از‌ ضروريات‌ دين‌ ‌است‌ و منكر ‌آن‌ كافر ‌است‌ و شفعاء روز قيامت‌ ‌هم‌ بسيار هستند ‌از‌ انبياء و ائمّه اطهار و صلحاء مؤمنين‌ و ملائكه‌ و قرآن‌ مجيد و اطفال‌ مؤمنين‌ و ‌غير‌ اينها لكن‌ شرائط زيادي‌ دارد.

1‌-‌ اينكه‌ آنكه‌ ‌را‌ ‌که‌ شفاعت‌ مي‌كنند لياقت‌ شفاعت‌ داشته‌ ‌باشد‌ و ‌اينکه‌ مخصوص‌ باهل‌ ايمان‌ ‌است‌ ‌غير‌ مؤمن‌ ‌هر‌ ‌که‌ هست‌ و ‌هر‌ چه‌ هست‌ قابليت‌ شفاعت‌ ندارد.

2‌-‌ اينكه‌ شفيع‌ ‌هم‌ حق‌ شفاعت‌ داشته‌ ‌باشد‌ ‌تا‌ اندازه حقش‌.

3‌-‌ اينكه‌ ‌تا‌ اجازه‌ و اذن‌ ‌از‌ جانب‌ ‌خدا‌ نيايد احدي‌ قدرت‌ ‌بر‌ شفاعت‌ ندارد و ‌اينکه‌ كفار و مشركين‌ مي‌گويند ‌ما عبادت‌ ملائكه‌ ‌را‌ مي‌كنيم‌ باميد اينكه‌ ‌آنها‌ ‌در‌ پيشگاه‌ احديت‌ شفاعت‌ ‌ما ‌را‌ بكنند، جواب‌ ‌آنها‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ نه‌ ‌شما‌ قابليت‌ شفاعت‌ داريد و نه‌ ملائكه‌ ‌شما‌ ‌را‌ شفاعت‌ مي‌كنند، بلكه‌ ‌از‌ ‌شما‌ بيزارند و نه‌ خداوند اجازه‌ مي‌دهد بلكه‌ ملائكه‌ مأمورند ‌که‌ ‌شما‌ ‌را‌ عذاب‌ كنند و ‌در‌ آتش‌ اندازند.

وَ كَم‌ مِن‌ مَلَك‌ٍ فِي‌ السَّماوات‌ِ كلمه كم‌ اشاره‌ بكثرة ‌است‌ ‌که‌ عدّه ملائكه‌ ‌از‌ جن‌ و انس‌ و حيوانات‌ و اشجار و برگهاي‌ درختان‌ و ريگ‌هاي‌ بيابانها و قطرات‌ باران‌ زيادتر ‌است‌، ‌که‌ ‌از‌ حضرت‌ رسالت‌ ‌است‌ فرمود: ‌در‌ ليلة المعراج‌ ‌در‌ تمام‌ آسمانها جاي‌ يك‌ قدم‌ نبود ‌با‌ ‌اينکه‌ سعه آسمانها مطروس‌ ‌از‌ ملائكه‌، بعضي‌ ‌در‌ سجود

جلد 16 - صفحه 333

بعضي‌ ‌در‌ ركوع‌، بعضي‌ ‌در‌ قيام‌، بعضي‌ ‌در‌ قعود و مشغول‌ بعبادت‌.

لا تُغنِي‌ شَفاعَتُهُم‌ شَيئاً إِلّا مِن‌ بَعدِ أَن‌ يَأذَن‌َ اللّه‌ُ لِمَن‌ يَشاءُ وَ يَرضي‌ ‌که‌ گفتيم‌:

خاص‌ باهل‌ ايمان‌ ‌است‌، چنانچه‌ مي‌فرمايد: الَّذِين‌َ يَحمِلُون‌َ العَرش‌َ وَ مَن‌ حَولَه‌ُ يُسَبِّحُون‌َ بِحَمدِ رَبِّهِم‌ وَ يُؤمِنُون‌َ بِه‌ِ وَ يَستَغفِرُون‌َ لِلَّذِين‌َ آمَنُوا ‌الي‌ ‌قوله‌ ‌تعالي‌ وَ ذلِك‌َ هُوَ الفَوزُ العَظِيم‌ُ مؤمن‌ آيه 7 ‌الي‌ 9 و مي‌فرمايد: وَ المَلائِكَةُ يُسَبِّحُون‌َ بِحَمدِ رَبِّهِم‌ وَ يَستَغفِرُون‌َ لِمَن‌ فِي‌ الأَرض‌ِ شوري‌ آيه 3 شرح‌ ‌آنها‌ گذشت‌.

]

(آیه 26)- شفاعت هم به اذن اوست! در این آیه برای تأکید بیشتر روی همین مسأله می‌افزاید: «و چه بسیار فرشتگان آسمانها که شفاعت آنها هیچ سودی نمی‌بخشد، مگر پس از آن که خدا برای هر کس بخواهد و راضی باشد اجازه (شفاعت) دهد» (وَ کَمْ مِنْ مَلَکٍ فِی السَّماواتِ لا تُغْنِی شَفاعَتُهُمْ شَیْئاً إِلَّا مِنْ بَعْدِ أَنْ یَأْذَنَ اللَّهُ لِمَنْ یَشاءُ وَ یَرْضی).

جائی که فرشتگان آسمان با آن همه عظمت، حتی به صورت جمعی قادر

ج4، ص588

بر شفاعت نیستند، جز به اذن و رضای پروردگار، از این بتهای بی‌شعور و فاقد هر گونه ارزش چه انتظاری دارید؟